Na tutym městnje steji ródny dom załožerja serbskeje poezije. Wón połoži zakład za serbsku hymnu „Rjana Łužica".
Na róžku Słonoboršćanskeje dróhi / Handrija Zejlerjoweje dróhi w Słonej Boršći steji hač do dźensnišeho ródny dom serbskeho ludoweho basnika Handrija Zejlerja. Syn studnjetwarca wobhladuje so dźensa jako załožer serbskeje poezije. Po šulskim kubłanju slědowaše studij na uniwersiće w Lipsku. Jako editor rukopisneje Serskeje Nowiny, nowiny Lipšćanskeho studentskeho towarstwa Sorabia, wozjewješe nimo wuslědkow zběranja folkloristiskich twórbow, tež swójske basnje. Mjez nimi tež baseń „Na serbsku Łužicu“, kotraž bu pozdźišo zakład za serbsku hymnu. Po studiju skutkowaše najprjedy jako duchowny we wšelakorych gmejnach we Łužicy. W lěće 1835 dósta swoje žiwjenske přistajenje jako farar we Łazu, hdźež w lěće 1872 zemrě. Mehr